En Kaliteli Sohbet Chat Odaları

Genç Adam ellerin de bir buket çiçek sahile koşarak geldi… Gözleri bir sahilde gezindi, aradığını göremeyince ilk gördüğünü banka oturup sevdiğini beklemeye başladı. Bir sigara yakarak derin derin duygular için de beklerken her zaman kl, gibi romantık bir şekil de ellerin de  aynı çiçeklerden vardı. Sevgilisinin en sevdiği çiçekler bunlardı. Kırmızı, kıpkırmızı, kann kırmızısı güller. Sanki dalından yeni koparılmış gibi tazeydiler, buram buram miss gibi kokuyorlardı, Sevgi kokuyor, aşk kokuyor, en önemlisi de Özlem ve hasret kokuyordu güller… Hepsinin üzerinde damlalar vardı. Sanki ağlıyor gibiydiler. Genç Adam güllere baktı, sanki onlarla konuşuyorlarmış gibi, ”Neden ağlıyorsunuz, bakın ben ne kadar mutluyum” dedi. Az sonra sevdiğini göreceği için kalbi yine deli gibi atmaya başlamıştı. Ne zaman onu düşünse, onunla buluşacağını hayal etse kalbi aynı böyle yerinden çıkacakmış gibi oluyordu. Senelerdir birbirlerini sevmelerine rağmen ikiside sevgisinden hiç bir şey kaybetmemişti. Onları hic şey ayıramazdı ne hasret.

Genç Adam telaşla saatine baktı. Sevdiği yine geç kalmıştı, 1 dakika geç kalmıştı. Üstelik o, sevdiğini bekletmemek için dakikalarca öne koşarak geliyor, onu beklemeyi bile seviyordu. Ama sevdiği her zaman bunu yapıyordu. Devamlı kendisini bekletiyordu. Herkesin bir kusuru olurmuş diye düşündü ve gözlerini önündeki uçsuz bıcaksiz denizlere dikti. Denizin sonu yok gibiydi, tıpki sevdiği kıza karşı olan askisi gibi denizinde sonu yoktu. Sonsuzluğa uzanıyordu. Aslında bugün onlar için çok özel bir gündü. Kendi aralarında sözleneceklerdi. Delikanlı önce sevdiğine açmış, sonrada gidip iki yüzük almıştı. Bu Kadar önemli bir günde bari onu bekletmemeliydi. Ama alışmıştı artık beklemeye, zararı yok biraz daha beklerim diye düşündü. Güllerin yaprakları nedense hala yaşlı idi. Bir türlü anlamıyordu onları. Her şey bu kadar güzelken neden ağlıyorlardı ki?

İşte az sonra sevdiği gelecek ona sarılacak, kuçaklaşacaklardı. Sonra söz yüzüklerini takip , evliliğe ilk adımlarını atacaklardı. Genç Adam öyle heyecanlıydı kı sevdiğine kavuşmak için can atıyordu. Çok heyecanlıydı içi dışı bir kıpır kıpır olmuştu bir mahsum çoçuk gibi. Genç adam martılara baktı, birbirleriyle oynaşıp, uçuşan martılara. Ne kadar güzel dansediyorlardı havada. Tekrar saatine baktı genç adam endişelenmeye başlamıştı. Sevgilisi yine geç kalmıştı hem de çok… Bu kadar geç kalmaması gerekiyordu. İşte her gün burada buluşmak için sözleşmiyorlar mıydı? Her gün sahilde, martılara bakarak, deizin onlara anlattığı masalları dinleyerek birbirlerine sarılıp hasret gidereceklerine söz vermiyorlar mıydı? O zaman neden gelmemişti yine? Aklına kötü kötü düşünceler gelmeye başladı. Hayır, hayır… olamazdı. Sevdiğine bir şey olamazdı. Onsuz Hayat yaşanmazdı ki. O ölse bile devamlı benimle yaşar diye düşündü genç adam. Bunun düşüncesi bile hoş değildi. Gözlerini yere indirdi. Gözyaşlarını kimsenin görmesini istemedi. 7 sene oldu dedi. 7 senedir her gün sahildeydi, sevdiğini bekliyordu. Daha fazla dayanamadı. Kalbi parçalanarak gibi oluyordu. Gözlerinden 1 damla yaş güllerin üzerine damladı… Yine gelmeyecek galiba, en iyisi ben onun evine gideyim diye mırıldanmaya başladı genç adam. Hic olmazsa gülleri her zaman ki gibi yanına koyar, ona vermiş olurdu. Genç adam huzunlu bir şekil de ayağa kalktı. Sevdiğiyle buluşmak üzere yeşil tepenin ardındaki kabristana doğru yürümeye başladı. Ona olan Aski ve Sevgisi onunla beraber ölmemişti!